Bayram Balcı; Şair - İstanbul

İŞRAB


cömerdin olurdum. şüpheye gerek kalmazdı
bereketsiz sofralar. böyle aççocuk vahası
tebliğin dili lekeli. bir mermer
olur çağlardı. annemin elleri
çığlık. harfin acısıdır
şimdi seni mezhebim saysam. ölüm
kıymete binerdi. allahın gövdesine
çamur süren dervişlerin ahı gibi
yazdığım her yazı silinip giderdi

hoyratın olurdum. kuytuda ayetler bozulurdu
canı yanardı suya düşen damlanın. ocakta
kül durmadan köz atardı. yavaşca yaslanırdım
bir harfin eğrisine. usanır duramazdım
selamlardım bir ağacın ricasını
şimdi seni zulamdan çıkarsam. ölüm
yüzünü yüzüme sürerdi. helâk olurdu
dudaklarda sözler silinip giderdi

mührün olurdum. eşikleri ağulu kapılarda
beklerdim sabrın gözüyle. ölümü yıkarlardı
cesedimin üzerine. annem ellerini yumardı
ben resimlere bakardım. dağlarda eşkıyalar
utanırdım. düşerdi allahın belası bir harf
karışır toprağa dolardı. kandan oyulmuş
sunak kıymeti. cılız bir keşke olurdu
sevdanın duası. ilmeği boyuma takan sevap
hürmeti yüzümden silinip giderdi

sebebin olurdum. mevsimsiz ömürlerde
dolanıp bir ağacın gövdesini. ormanın
ağarmış dallarını sayardım. saçlarımın
yolunmuş telleri dökülürdü. annemim
dizlerine. gördüğüm rüyayı hayra yorardım
hayırsızca. usandım işte yordum dilimi
kederimiz kaderdi. hayat silinip giderdi


ey-lül 2007 / cevizlibağ